Ze spreken tot de verbeelding. Vanuit hun bijzondere geschiedenis of omwille van de eindeloze schoonheid: spooksteden. Wij lijsten de 10 mooiste voor je op.
10. Kolmanskop (Namibië): begraven in het zand
Harald Süpfle/wikicommons
Damien du Toit /flickr
Kolmanskop is een spookstad in het zuiden van Namibië, niet ver van de haven van Lüderitz. In 1908 werd deze stad omvergelopen door goudzoekers, die vandaar de Namibische woestijn introkken op zoek naar een fortuin. Binnen de twee jaar stonden er in deze stad een casino, een school, een hospitaal en waren er verschillende woonwijken. Na de Eerste Wereldoorlog begonnen de wereldprijzen van diamanten aanzienlijk te dalen. Diamantzoeken was niet meer zo lucratief en het verval van Kolmanskop begon zich in te zetten. Sinds de jaren 50 namen de duinen de stad terug over. De stad werd terug genomen door de natuur. Vandaag kan je nog enkele gebouwen bezoeken die in goede staat zijn. Het interieur van het theater bijvoorbeeld, is bijzonder goed bewaard. Veel van de stad is echter in totaal verval. Fotogeniek verval, dat wel.
9. Pripjat (Oekraïne): de stad van de arbeiders van Tsjernobyl
Timm Suess/flickr
Dit stadje is een plek in de ‘vervreemdingszone’. De vervreemdingszone is een gebied dat zich in een straal van 30 kilometer uitstrekt rondom de plaats van de kernramp van Tsjernobyl. De zone werd opgericht kort na de kernramp in 1986. Het omvat het gebied dat het zwaarst is getroffen door de kernramp. De grond is er sterk radioactief besmet. Alle bewoners werden geëvacueerd, en de zone werd een verboden gebied. Tot op de dag van vandaag mag je hier niet binnen. Korte bezoekjes met goedkeuring van de ‘Administratie van de vervreemdingszone’ kunnen wel. Prypiat lijkt vandaag een museum van de Sovjettijd. Appartementen, administratieve gebouwen, zwembaden, ziekenhuizen, ze staan er allemaal nog, alleen onbewoond en ongebruikt. Veel in de huizen en gebouwen is nog aanwezig. Tv’s (uit 1986!), kinderspeelgoed, meubels, kledij, enz. De bewoners mochten enkel één koffer vullen met hun meest waardevolle spullen. In de loop van de jaren zijn vandalen wel op bezoek geweest. En gebouwen werden niet onderhouden en raakten in verval. Je ziet dus ook kapotte daken, bomen die in huizen groeien en de natuur die ook hier terug de regie overneemt.
8. Sanzhi (Taiwan): een futuristisch resort
Carrie Kellenberger/flickr
Bijzonder fotogeniek, en ook volledig verlaten is Sanzhi, in het noorden van Taiwan. Dit futuristisch resort moest een mooie vakantieplek worden. Tijdens de bouw ervan gebeurden verschillende dodelijke ongevallen. De werken werden stopgezet. Het geheel kwam in financiële moeilijkheden en urban legends ontstonden. De geesten van de overledenen zouden er nog spoken. De bijzondere gebouwen blijven staan, sommige afgewerkt, andere niet. Het geheel platgooien heeft geen zin. Er is geen andere ontwikkeling voor voorzien, en in Japan wordt geloofd dat hierdoor de geesten gestoord zouden worden, wat geen goede zaak is.
7. Craco (Italië): een fascinerende middeleeuwse stad
Craco ligt in de Basilcata regio, in de Matera provincie, ongeveer 30 kilometer van de kunst. Dit stadje was er één van de zovelen in de middeleeuwen. Omgeven door glooiende heuvels, met voldoende landbouwgrond om de bevolking te onderhouden. Craco werd gesticht in de 8e eeuw. De huizen werden dicht tegen de oude Normandische toren van het dorp gebouwd. Slechte landbouwcondities, en weersomstandigheden, aardbevingen en oorlog zorgden dat de bevolking wegtrok uit deze stad. In 1963 werd Craco geëvacueerd door een dreigende aardverschuiving. Vandaag is het stadje grotendeels ingestort. De sfeer in de smalle straatjes is spookachtig en men moet er uitkijken voor vallend puin. Craco wordt nu gebruikt als ‘wetenschappelijk park’. De verschuiving van de grond en het verval van de plaats wordt nauwkeurig in kaart gebracht. Het is ook een populaire filmlocatie.
6. Oradour-Sur-Glane (Frankrijk): de horror van de Tweede Wereldoorlog
TwoWings/wikicommons
Gvdbor/wikicommons
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden 642 bewoners van deze stad vermoord door de Duitse bezetter. Die hadden Oradour-Sur-Glane aanzien voor het nabijgelegen Oradour-sur-Vayres. Volgens de bezettingsmacht zat daar de Franse verzetsbeweging, en die moest een kopje kleiner worden gemaakt. De mannen van het dorp werden in een schuur bijeengedreven, en in de benen geschoten. De vrouwen en kinderen werden opgesloten in de kerk en daarna neergeschoten. De Duitsers brandden het dorp daarna plat. De ruïnes staan er vandaag nog, als herinnering aan de horror van de Tweede Wereldoorlog.
5. Gunkanjima (Japan): het verboden eiland
Dit eiland ligt in de Nagasaki Prefectuur, zo een 15 kilometer buiten Nagasaki zelf. Dit onbewoond eiland wordt ook wel eens ‘Battleship Island’ genoemd, door zijn hoge zeemuren. In 1890 kocht Mitsubishi het en begon er experimenten te doen om kolen uit de zeebodem te halen. Tegen 1916 werd de infrastructuur gebouwd: productiehallen, appartementen en hoge zeemuren om de bewoners te beschermen tegen orkanen. In de jaren ’60 woonde hier 835 mensen per hectare, wat bijzonder veel is. Wanner olie de kolen begon te vervangen, nam het belang van deze industrie af. De Hashima mijnen ondergingen hetzelfde lot als vele andere mijnen. Ze werden gesloten. In 1974 werd het officieel. Vandaag is alles leeg. Bezoek is verboden. Gunkanjima was wel het decor voor de film ‘Battle Royale II’ en later “James Bond Skyfall”.
4. Kadykchan (Rusland): herinneringen uit het Sovjet tijdperk
Laika ac/flickr
Uit dit mijndorp vertrokken alle bewoners toen de Sovjet Unie implodeerde. De staat bood hen ander onderkomen aan, als ze vertrokken binnen de twee weken. Kadykchan is nu volledig verlaten. Door hun overhaast vertrek lieten de bewoners alles achter. Dat kan je vandaag bekijken: oude boeken, meubilair, kinderspeelgoed. Een fascinerend beeld van hoe het moet geweest zijn.
3. Kowloon ommuurde stad (China): waar de maffia heerste
Deze stad ligt net buiten Hong Kong en was een uitkijkpost tegen de piraten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het ingelijfd bij Japan. Daarna namen krakers het over. Groot Brittannië en China wilden het niet terug, dus het bleef lang een wetteloze stad. In de nauwe steegjes bleven de bewoners leven, soms op torenhoge vuilnisbergen. De gebouwen werden zo hoog geconstrueerd, dat zonlicht niet meer tot in de straten kon doordringen. Verlichting stond daarom constant aan. Het was een plek van casino’s en bordelen, van piraten en opium. In 1993 maakten China en Groot Brittannië er samen een einde aan.
2. Varosha (Cyprus): verlaten vakantiebestemming
Vikimach/wikicommons
Ooit was dit een top toeristische bestemming. Nu een spookstad. Varosha ligt in Noord-Cyprus. Voordat de Turken er binnenvielen in 1974 was dit een modern toeristengebied. Sindsdien werd het verlaten. De hoge gebouwen en grote hotels staan er leeg. Verval is zichtbaar. De natuur neemt het terug over. Zeeschildpadden zitten terug op de verlaten stranden. Het Turkse leger geeft niemand toestemming om er te komen. Oorspronkelijk was het nog de bedoeling om de regio terug te geven aan de Grieken (in het Annan Plan). Maar dat gebeurde niet. De Grieks-Cyprioten hadden er geen zin meer in. Soms zijn er plannen van de Turks-Cypriotische regering om dit resort terug te openen.
1. Agdam (Azerbaijan): ooit een stad van 150,000 inwoners, nu een spookstad
Deze stad werd verlaten in 1993 tijdens de Nagorno-Karabakh oorlog. De bevolking vertrok, na intense gevechten op het strijdtoneel. Tijdens de bezetting werden de oorlogsregels regelmatig overtreden door Armeense troepen. Het nemen van gijzelingen, willekeurig het vuur openen en de deportatie van bewoners. Toen de stad ingenomen werd, vluchtte de gehele bevolking naar het oosten van Azerbeidzjan en naar Iran. Wat overblijft zijn ruïnes. De moskee is vol graffiti maar voor de rest wel intact.
